zaterdag 26 juli

Familieleden, vrienden en sympathisanten, hoera, driewerf hoera! Allez, eigenlijk tweewerf hoera, onze twee prinsesjes zijn reeds voorgoed bij ons, en dit twee dagen vroeger dan voorzien! Alles verloopt hier beter dan we ooit hadden durven hopen. Tis te zeggen, alles behalve de internetconnectie. Dankzij mijn(Davy's) stilaan legendarische technische know-how en verregaande expertise wat computers betreft, ben ik er denkelijk in geslaagd de enige laptop te kopen die blijkbaar niet compatibel is met de techniek op het zuidelijk halfrond, daarvoor alvast my most humble apologies! Ik zit dus nu te typen bij de lokale fotograaf en ga nu proberen wat foto's te plaatsen en ons verhaal te doen en Lutje en mijzelf zullen dit proberen om de twee dagen te doen.
Laat me beginnen bij het begin. Onze vlucht hierheen is probleemloos verlopen, elke vlucht op tijd vertrokken, te vroeg geland(gunstige sterren), lekker eten in de lucht, ieder zijn eigen on board cinema en redelijk veel plaats. De eigenaar van ons huisje hier in de suburbs van Cape Town was ook op tijd en in no time zaten we in het huis. Vier slaapkamers, twee badkamers ,een tuin met een zwembad(brrrrrrr!) en veel plaats, alleen geen compatibele internetconnectie.
's Middags al een bezoek van Tilda en Elzeth, de twee maatschappelijk assistentes die onze zaak hier in goede banen moeten leiden. Zij brachten ons een schema voor de komende weken, met de leuke mededeling dat we 's anderendaagsmiddags onze twee 'meissies' al mochten ontmoeten! Spannend! Omie en opie moesten nog een dagje langer wachten. Alles zou dan afhangen van de eerste ontmoeting. Ging dat vlot, dan zouden we onze dochters 's anderendaags meekrijgen, zoniet, gingen we dag voor dag afwachten.
Wij dus donderdagochtend om negen uur de auto in, we werden gevoerd, naar Wellington, zo een 55 kilometer van Cape Town, naar het opvangproject waar ook het huisje stond van Mary Ann, de kangoeroemama die al een hele tijd voor onze meisjes zorgde.
Geplaatst door Lut & Dave