zaterdag 26 juli vervolg

Vrienden, familieleden en sympathisanten, vervolgen wij dan nu ons verhaal.
In het project aangekomen, werden we daar enthousiast begroet door een dertigtal wildebrassen, elk vastbesloten een stukje van ons lichaam mee te nemen, in een speeltuin met klimtoestellen en schommels. Eens deze hindernis( nou ja) overwonnen, gingen we binnen in het huisje en ontmoetten we eindelijk Mary Ann en de kindjes, onze dochters! We kregen al meteen een 'drukkie', een knuffel, maar deze was niet echt spontaan, wel te begrijpen natuurlijk. We kregen wat tijd om samen met de kindjes op de grond te zitten en cadeautjes te geven( de 'Baggies') die ze naar het schijnt geen minuut meer gelost hebben. Al gauw werd het contact wat warmer en na een tijdje besloot Elzeth ons mee te nemen in de 'kar'(auto) naar een eettentje in de buurt waar we een ijsje en een 'melkschommel' hebben gegeten. Heel leuk samen, tegen die tijd was onze kleinste sprot al helemaal gewonnen voor haar nieuwe mammie, zodat het afscheid daarna al redelijk moeilijk was. Tilda en Elzeth vonden de eerste ontmoeting fantastisch geslaagd en besloten dat de kindjes morgen(vrijdag) al mee naar huis mochten met ons en opa en oma! Great News!
Ondertussen hebben zij al een ongelofelijk rustige nacht achter de rug, zijn vanzelf gaan slapen, direct in slaap gevallen en niet wakker geweest tot 's morgensvroeg! Ongelofelijk welke liefde wij allen krijgen van deze twee wonderbaarlijke schepseltjes! Dit is echt een geschenk waar wij niet meer op hadden gehoopt, opa en oma zijn ook reuzeblij, wij zijn blij dat opa en oma erbij zijn en dat ons gezinnetje nu compleet is. Tot overmorgen, dikke kussies en drukkies aan al onze vrienden! Thank you lord!(Deze kindjes leren ons dat we dankbaar moeten zijn voor alles, en hebben geleerd dat ook altijd uit te spreken). C U!